Η 21η Μαρτίου, είναι μια ημερομηνία που ως εσωτερικοί αναζητητές αντιμετωπίζουμε με τρόπο συμβολικό. Καθώς οι κάτοικοι του βόρειου ημισφαιρίου καλωσορίζουν την άνοιξη, νότια του Ισημερινού ετοιμάζονται να υποδεχθούν το φθινόπωρο. Η γιορτή της άνοιξης είναι η γιορτή του πλανήτη και γιορτή της ανθρωπότητας που εξαρτάται από τον πλανήτη, από πολλές απόψεις.

Το συμβολικό της περιεχόμενο κρύβεται στη βάση πανάρχαιων γιορτασμών σε όλο τον κόσμο. Από τους προϊστορικούς λαούς που γιόρταζαν την εμφάνιση του καρπού, του αναγκαίου για την επιβίωση, στην ιρανική και κουρδική πρωτοχρονιά του Newroz, έως την εκλεπτυσμένη γιορτή του Βεσάκ με την πνευματική τροφή, προτρέποντας στην πνευματική μας ανάσταση. Η ανθρωπότητα και η φύση γιορτάζουν το νέο, την ανανέωση της υπόσχεσης για εξέλιξη, τη συνέχεια του κύκλου «Ζωή-Θάνατος-Ανάσταση».

Η Εαρινή Ισημερία είναι ημέρα ισορροπίας ανάμεσα στο Φως και το Σκοτάδι. Ο χειμώνας αυτή τη μέρα, και στις επόμενες που ακολουθούν ως το θερινό ηλιοστάσιο, δεν μπορεί να αρνηθεί την επιστροφή της Άνοιξης. Οι αρχαίοι μύθοι μιλούν για αυτήν την ισορροπία ως ανάσταση του Φωτός. Μετά το σκοτάδι και το κρύο του χειμώνα έρχεται η ζεστασιά και το Φως μιας νέας άνοιξης. Η αναγέννηση του ηλιακού έτους είναι παρούσα και ωθεί τον εξελικτικό κύκλο σε ένα νέο σπειροειδές.

Σε αυτόν τον νέο κύκλο που ακολουθεί, διαφαίνονται ξαφνικές αλλαγές, αφύπνιση συνειδήσεων και ανατροπές, που θα αλλάξουν ριζικά την αίσθηση της ταυτότητάς μας. Ουσιαστικά είναι η απαρχή μιας δεκαετίας που θα συμβάλλει στην αφύπνισή μας, στην κατανόηση του ποιοι είμαστε αληθινά και για ποια πράγματα είμαστε ικανοί. Η είσοδος του Ήλιου στον Κριό βάζει τη σφραγίδα του για ολόκληρο το έτος και πλέον οι ριζικές αλλαγές είναι διαθέσιμες για όλους μας.

Από τη Σύνταξη