Ρεύματα Συνείδησης

Αγάπη: Προέλευση - Εξάπλωση (Β' μέρος)

Στο πρώτο μέρος της αναφοράς μας εξετάσαμε τα είδη και τις μορφές της Αγάπης και πώς εκδηλώνονται, τον τρόπο έκφρασης μέσω των ενεργειακών ρευμάτων, τη δυνατότητα εξάπλωσης καθώς και τα «θαύματα» που μπορεί αυτή η εκδήλωση αγνής ενέργειας να επιφέρει τόσο στους ανθρώπους όσο και στο περιβάλλον μας. Σε αυτό το δεύτερο μέρος θα εξετάσουμε τις πηγές από τις οποίες πηγάζει και τον τρόπο της εξάπλωσής της.

Η Αγάπη, λοιπόν, πηγάζει από την πηγή Φωτός της όλης δημιουργίας, τον Λόγο, και χρησιμοποιείται για τη ίδια την δημιουργία. Για αυτή την πηγή Φωτός, το Λόγο, η Αγάπη αποτελεί μια αυθόρμητη τάση εξάπλωσης και εναγκαλισμού των δημιουργημάτων του. Ο Λόγος δημιουργεί με Αγάπη και μέσω Αγάπης και συντηρεί με Αγάπη και μέσω της Αγάπης. Κατά συνέπεια η Δημιουργία εκδηλώνεται μέσα από την Αγάπη του Λόγου και εκεί βρίσκεται η εστία της, το κεντρικό σημείο έλξης. Η εξάπλωση των ενεργειακών ρευμάτων της Αγάπης γίνεται με επίκεντρο τη Λογοϊκή όψη και η ανταπόκριση της Δημιουργίας σε αυτά τα ρεύματα γίνεται με την πλέον ανταποδοτική έκφραση.

Η Αγάπη ως διαποτίζουσα αρχή του εκδηλωμένου κόσμου, λειτουργεί αρμονικά και μελωδικά με αποτέλεσμα τον συντονισμό των ενεργειακών ρευμάτων, επιφέροντας ισορροπία. Καθώς το συνειδησιακό μας επίπεδο δεν είναι ανάλογο με αυτά τα ρεύματα, επειδή η ύπαρξή μας δεν είναι τόσο ανιδιοτελής ώστε να μπορεί να συλλαμβάνει τόσο αγνές εκδηλώσεις, μιας και η επενέργεια της Λογοϊκής έκφρασης είναι λεπτότατης υφής, αέρινη και άπιαστη, η σύλληψη από τον ανθρώπινο νου των ενεργειών και ενεργειακών ρευμάτων στο υψηλό επίπεδο που προαναφέρθηκαν, είναι σχεδόν αδύνατη.

Παρόλα αυτά η σύλληψη και η χρήση αυτών των ρευμάτων είναι δυνατή από ανώτερες υπάρξεις αρκετά εξυψωμένες, υπάρξεις που έχουν σαν σκοπό της ψυχής τους, τη συνειδησιακή εξέλιξη του πλανήτη μα και της ανθρωπότητας και όλων των βασίλειων που την απαρτίζουν. Υπάρξεις που βρίσκονται στο μεταίχμιο απόρριψης της εκδηλωμένης μορφής και ανάκτησης της Λογοϊκής καταγωγής τους, του πυρήνα δύναμης από όπου όλοι προήλθαμε. Αυτές οι ανθρώπινες υπάρξεις έχουν ήδη σε σημαντικό βαθμό επαναδομήσει τη σχέση τους με τις αρχέτυπες ιδέες, ενέργειες και είναι σε θέση να λειτουργήσουν μερικά στο δικό τους μήκος κύματος.

Καθώς όμως τα πάντα διαποτίζονται από το ρεύμα Αγάπη σε αυτά τα ύψιστα πνευματικά επίπεδα, η ισορροπία και η αρμονία είναι αυτονόητες εκδηλώσεις. Καθώς ο Λόγος εισέρχεται μέσα στην εκδήλωση, και τα ενεργειακά ρεύματα της Αγάπης διαχέονται δημιουργείται και μια ανάγκη ανταπόκρισης προς αυτά. Ταυτόχρονα όλες οι θεμελιώδεις όψεις του Λόγου μετεξελίσσονται σε άλλες μορφές παχυλότερες και πολυπρόσωπες, με αποτέλεσμα την απώλεια της απόλυτης ενέργειας. Παρόλα αυτά, ακόμη κι έτσι, η επενέργεια του ρεύματος είναι ισχυρή, ώστε αν αφεθεί κανείς ελεύθερα στην επιρροή του, μπορεί και να συνειδητοποιήσει όψεις που εκτείνονται πολύ πέρα των δικών μας ορίων.

Η υπέρβαση αυτή μπορεί να επιτευχθεί μόνο με το απόλυτο άφημα στα ενεργειακά ρεύματα της Αγάπης. Όπως ήδη έχουμε πει η Αγάπη μοιάζει με μια ενεργειακή θάλασσα που διαποτίζει τα πάντα, φέρνοντας ισορροπία και εσωτερική γαλήνη, κατανόηση και αντιληπτική ικανότητα ενώ παράλληλα ακτινοβολεί σε όλη τη γήινη αύρα όπως και σε όλο το εκδηλωμένο σύμπαν.

Αναφερθήκαμε στη γέννηση της Αγάπης και στην ύπαρξή της μέσα στη Λογοϊκή εκδήλωση. Ακολουθώντας αυτή τη γραμμή ξετυλίγματος του θέματος, θα πρέπει να ασχοληθούμε με το πώς από τη Λογοϊκή έκφραση, η Αγάπη, περνά σε πλέον εκδηλωμένες όψεις και πώς λειτουργεί στον Κόσμο μας.

Αρχικά, ως μορφή ενέργειας, έχει τη δυνατότητα επενέργειας πάνω σε καθετί, εφόσον υπάρχει ανάλογη δεκτικότητα από το περιβάλλον. Αυτή η δεκτικότητα δεν απαιτείται να είναι συνειδητή καθώς η Αγάπη μπορεί να εκδηλωθεί σε οποιοδήποτε χώρο έστω και ασυνείδητα. Το κλειδί στο ζήτημα της εκδηλωμένης μορφής είναι η ύπαρξη καλής θέλησης και, εδώ, καθοριστικό ρόλο παίζει η εξελικτική μας συνειδησιακή κατάσταση, όσο υψηλότερη τόσο πιο δεκτικοί στα ρεύματα της Λογοϊκής εκδήλωσης και συνάμα κοντύτερα στην Αγάπη. Η ασυνείδητη απορρόφησή της από τους ανθρώπους είναι εφικτή εφόσον υπάρχουν συνειδητές δίοδοι για την εφέλκυση και γείωση αυτής της ενέργειας. Εάν δεν υπάρχει καλή προαίρεση, είναι αδύνατη η άντληση αυτής της δύναμης από τους ανθρώπους, καθώς ο αγωγός παραμένει κλειστός. Μόνο μέσω του συντονισμού μπορεί να επιτευχθεί αυτή η ενεργειακή ροή.

Η καρδιά στην προκείμενη περίπτωση, αν και δε συνδέεται άμεσα με την ιδιότητα της Αγάπης, είναι το Κέντρο εκείνο που μπορεί να δημιουργήσει το μεγαλύτερο άνοιγμα και τη μεγαλύτερη δεκτικότητα προκειμένου να εφελκυθεί η ιδιότητα αυτή μέσα στον Κόσμο. Η Αγάπη ως δύναμη εξάπλωσης, εφόσον εγκαθιδρυθεί μέσα στον άνθρωπο, έχει την ιδιότητα να του προσδίδει μια αύρα που μπορεί να εξαπλωθεί και να περικλείσει πολλές συνειδήσεις. Αυτή η αύρα χρωματίζεται από την ιδιότητα της Αγάπης και ταυτόχρονα χρωματίζει με αυτήν την ιδιότητα τις υπάρξεις που αγκαλιάζει, φέρνοντας τη μαγεία της επικοινωνίας μέσω του συγκεκριμένου ενεργειακού ρεύματος.

Η Αγάπη όπως έχουμε πει δεν λειτουργεί δεσμευτικά αλλά απελευθερωτικά ανοίγοντας ορίζοντες εξύψωσης, αναζητώντας διόδους και οδηγώντάς μας προς τα λεπτότερα επίπεδα. Υπό αυτή την έννοια, λοιπόν, θα μπορούσαμε να πούμε πως έχει φτερά και δίνει φτερά σε όσους αγγίζει. Εκείνος που πραγματικά έχει βιώσει έστω και λίγο το ρεύμα της Αγάπης γίνεται γνώστης των μυστικών της Ζωής και τείνει προς την ανακάλυψη των πλέον θετικών και ανοικοδομητικών ρευμάτων της ζωής. Προσβλέπει στις ουράνιες ενέργειες και η σκέψη του, ονειροπόλα και αισιόδοξη, δεν αφήνεται να βυθιστεί στο βούρκο της απαισιοδοξίας, της κατήφειας και της φθοράς. Παρ' όλο που βρίσκεται μέσα στην εκδήλωση και μέσα στο νόμο του κύκλου της ζωής, η ίδια του η ύπαρξη, χάρη στα φτερά της Αγάπης, μπορεί να εκτείνεται πέρα από τα όρια του εκδηλωμένου Σύμπαντος και να έρχεται σε επαφή με την άφθαρτη φύση του.

Η Αγάπη, προσφέρει ελευθερία τόσο ατομική όσο και ομαδική και παρόλο που η προσωπικότητα μας δεσμεύει, αυτή καθαυτή η εκδήλωση της ενέργειας είναι μία. Είναι ανεξάρτητη από δεσμά αίματος ή από οποιουδήποτε άλλου είδους δεσμά. Υπερβαίνει αυτές τις καθαυτές δυαδικές σχέσεις. Αποτελεί τρόπο έκφρασης του ανθρώπου, τρόπο επικοινωνίας, τρόπο εξέλιξης, είναι η δύναμη όπου το μοίρασμα της διαθέσιμης ενέργειας οδηγεί στην ανάδυση προς τη Λογοϊκή αρχή. Και επειδή υπάρχει μια συνεχής ροή αυτής της ενέργειας όσοι δέκτες είναι θετικοί ανταποκρίνονται δεκτικά απέναντί της, τότε αυτοί οι δέκτες θα αποκτήσουν μια άμεση επαφή με το ρεύμα, σαν αυτόνομες μονάδες. Όσοι δεν λειτουργούν έτσι θα παραμείνουν στο τέλμα της δικής τους εκδηλωμένης φύσης και θα εξακολουθούν να αντλούν το δυναμικό που χρειάζονται ως ετερόφωτα σώματα.

Η εκδήλωση της Αγάπης μέσα στον υλικό κόσμο φέρνει σε σημαντικό βαθμό τα χαρακτηριστικά της λογοϊκής της προέλευσης έτσι ώστε η θεϊκή σφραγίδα γίνεται ορατή πάνω στους δεκτικούς φορείς της. Ακόμη και ο λιγότερα εξελιγμένος άνθρωπος αναγνωρίζει αυτή τη σφραγίδα όπου υπάρχει. Η Αγάπη, πέρα από τη δύναμη εξάπλωσης και ανύψωσης που διαθέτει, έχει και ένα ακόμη χαρακτηριστικό που παίζει καθοριστικό ρόλο για την ανθρωπότητα, το χαρακτηριστικό της ενοποίησης.

Με αυτή την ιδιότητα η αγάπη ως ενέργεια μπορεί να φέρνει σε συνοχή ανόμοια στοιχεία, να φέρνει σε επαφή ανόμοιες προσωπικότητες και αντιλήψεις. Η ενοποίηση που επιτελείται μέσω της αγάπης είναι αναγκαία για την εξέλιξη της ανθρωπότητας σε κάθε στάδιό της και ειδικότερα τώρα, που έχουν ανοιχτεί πολλά πεδία έκφρασης του ανθρώπινου είδους με άλλους τρόπους, πιο εγκεφαλικούς και πιο απομακρυσμένους από την ισορροπία που επέρχεται από την ενότητα. Η Αγάπη από τη φύση της είναι μία από τις λίγες δυνάμεις που μπορούν να λειτουργήσουν ενοποιητικά και καταπραϋντικά μέσα στην εκδηλωμένη ανθρώπινη φύση.

Ένα ερώτημα που ίσως έχει δημιουργηθεί είναι κατά πόσον η αγάπη ενυπάρχει στα άλλα βασίλεια και υπό ποια μορφή. Η αγάπη ως έκφραση του Λόγου υπάρχει παντού, σε όλα τα βασίλεια. Μόνο που η αντίληψή της γίνεται με διαφορετικό τρόπο και μηχανισμό. Στους παχυλούς κόσμους η αγάπη αποτυπώνεται ενεργειακά με μία ιδιαίτερη ώθηση από τα ανώτερα επίπεδα. Η έκφρασή της πάνω σε αυτά είναι αδιόρατη, καθώς απεικονίζεται μέσα απ' τη μορφοποίηση της Φύσης και τις εκδηλώσεις της. Η ίδια η Φύση φέρνει έντονη τη σφραγίδα και τη λειτουργία αυτής της ενέργειας, κάτι που μπορεί να διαπιστωθεί με ποικίλους τρόπους, ακόμη και όταν εμφανίζει καταστροφικές τάσεις. Τα βασίλεια που εκτείνονται πέρα από το ανθρώπινο και ιδιαίτερα το φυτικό και το ζωικό ανταποκρίνονται με φοβερή ευαισθησία στα ενεργειακά ρεύματα της αγάπης. Η απορρόφηση εκ μέρους τους της ενέργειας της Αγάπης είναι ολοκληρωτική καθώς η δεκτικότητά τους είναι δεδομένη και η ανάγκη τους πολύ μεγάλη και έντονη.

Πέρα από την Αγάπη που ξεκινά από τα ανθρώπινα όντα προς τα έξω, υπάρχει Αγάπη ανάμεσα και στις άλλες μορφές ζωής, η οποία λειτουργεί όχι μέσω της συνείδησης αλλά μέσω του ενστίκτου επιβίωσης. Αυτό το ένστικτο αναζητά την εξελικτική διαδικασία μέσω αυτής της ενέργειας. Εδώ υπάρχει μια ιδιαίτερη όψη και λειτουργία της Αγάπης μέσα από τα αδιαμφισβήτητα ενεργειακά ρεύματα που όμως εξαιτίας της έλλειψης συνείδησης, αντιλαμβάνονται αυτά τα ρεύματα πάλι μόνο με το ένστικτο. Οπωσδήποτε, όμως, το σημαντικότερο βάρος σε αυτή την περίπτωση πέφτει στους ώμους της ανθρωπότητας, η οποία έχει την επιλογή της συνειδητής χρήσης αυτού του ρεύματος και της επιρροής πάνω σε πολλά επίπεδα επαφής με τους άλλους κόσμους. Η κύρια αίσθηση της θαλπωρής, της ζεστασιάς, της στοργής και της ασφάλειας που παρέχεται, μπορεί να αλλάξει ολόκληρο το τωρινό επίπεδο του πλανήτη, οδηγώντας τον ένα βήμα πιο μπροστά. Επίσης η επίδραση του ανθρώπου μέσω της Αγάπης πάνω σε όλα τα όντα του πλανήτη δεν πρέπει να θεωρηθεί ως κυριαρχία ή ως θέση ισχύος, αλλά ως μια ευκαιρία απέναντι στην εξελικτική του διαδικασία, απέναντι στην ίδια την εξέλιξη στην οποία και ο ίδιος μετέχει ενεργά.

Η ανθρωπότητα ως σύνολο έχει κατορθώσει ελάχιστα να συλλάβει και να εξαπλώσει την αγάπη, όχι μόνο απέναντι στα μέλη της αλλά και στα άλλα βασίλεια. Είναι γνωστό πως οι φόβοι και ειδικότερα η άγνοια του ίδιου μας του εαυτού προκαλούν αναστολές της γενικής δεκτικότητάς μας και επομένως της απορρόφησης της αγάπης. Κύριο μέλημά μας είναι το άνοιγμα προς τις ροές της Αγάπης μέσα από αυτογνωσία και δεκτικότητα. Η ενεργοποίηση του καθενός με αυτή τη συγκεκριμένη νότα φέρνει ριζικές αλλαγές στις συνθήκες της ζωής και επομένως απαιτείται μία προσέγγιση προς αυτό το ενεργειακό ρεύμα με την καλύτερη ενεργειακή διάθεση.

Δεν έχει συνειδητοποιηθεί, ακόμη, το μέγεθος της προσφερόμενης βοήθειας για την επίτευξη της Εξέλιξης. Καθώς ο άνθρωπος συνειδητοποιεί περισσότερο τη φύση του και τον τρόπο λειτουργίας του ανθρώπινου γένους, αντιλαμβάνεται την ανάγκη για επίτευξη ενότητας μέσα από την ενέργεια της αγάπης, ως το κύριο σχέδιο που έχει να επιτελέσει για τη συνολική ανύψωση της γης. Πέραν, όμως, του συγκεκριμένου γήινου επιπέδου, χάρις σε αυτή την ενεργειακή δομή, προσφέρεται η δυνατότητα για υπέρβαση του εκδηλωμένου κόσμου και επανασύνδεσή του με λεπτότερες μορφές ύπαρξης πέραν του γήινου επιπέδου.

 

Σύνδεση με Άρθρο

Αγάπη: οι Εκδηλωμένες Όψεις της (Α' μέρος)


I.Φ.