Εδώ και αρκετές δεκαετίες οι σαμανικές τεχνικές της έκστασης και της επαφής με τη ζώσα φύση συναντήθηκαν και συνδέθηκαν με την ιερή τέχνη της αστρολογίας, και το αποτέλεσμα ήταν η δημιουργία ενός ιδιαίτερου μονοπατιού αυτογνωσίας και πνευματικής θεραπείας.

Όταν γύρω στα 1964 ο ιταλικής καταγωγής Φράνκο Σαντόρο (Franco Santoro) άρχισε τις έρευνες και τις αναζητήσεις του μέσα από τις διάφορες εσωτερικές παραδόσεις, ίσως δεν φανταζόταν ότι κάποιες δεκαετίες αργότερα θα ήταν ο βασικός θεμελιωτής του Αστροσαμανισμού.

Υποκινούμενος από μια πολυπολιτισμική, διαπνευματική και πλουραλιστική προσέγγιση της εσωτερικής αναζήτησης, η οποία περιλαμβάνει την εξερεύνηση διευρυμένων καταστάσεων συνείδησης, το έργο του αντλεί από διάφορες παραδόσεις, όπως Βουδισμός, Ινδουισμός, Χριστιανισμός, Ισλαμισμός, Σουφισμός, Γνωστικισμός, αλλά και από εναλλακτικές μορφές πνευματικότητας, όπως A Course in Miracles, τις διδασκαλίες του Μπαγκουάν Σρι Ραζνίς, γνωστότερου ως Όσσο (του οποίου ήταν εκπρόσωπος τύπου από το 1989 έως το 1992, με το όνομα Swami Bodhi Satpathi), και το Ίδρυμα Findhorn στη Βόρεια Σκωτία, όπου έζησε από το 1999 έως 2019.

Ο ίδιος θεωρεί καθοριστική χρονιά το 1976, διότι τότε βίωσε μια μετουσιωτική εκστατική εμπειρία που ουσιαστικά καθόρισε την όλη μετέπειτα πορεία του και τη σχέση του με τον πολυδιάστατο κόσμο μας. Από εκείνη την περίοδο αφοσιώθηκε ολοκληρωτικά στην υλοποίηση του οράματός του: να καταφέρει να λειτουργήσει ως γέφυρα ανάμεσα στις διαφορετικές διαστάσεις της ύπαρξης. Μέχρι σήμερα περιγράφει τον εαυτό του ως πνευματικό αναζητητή και καλεί όλους να φιλτράρουν τις απόψεις του μέσα από τις δικές τους εσωτερικές πηγές έμπνευσης και την άμεση εμπειρία.

 

Αστροσαμανισμός

Τον όρο «αστροσαμανισμός» καθιέρωσε ο ίδιος ο Φράνκο Σαντόρο, προκειμένου να προσδιορίσει ένα πνευματικό σύστημα που στοχεύει στη διεύρυνση της ανθρώπινης συνειδητότητας συνδυάζοντας τις εμπειρικές αρχές της σαμανικής παράδοσης με την εσωτερική αστρολογία. Κατάφερε να συσχετίσει μία από τις αρχαιότερες μυστηριακές παραδόσεις του πλανήτη μας με τις κοσμικές επιδράσεις των ουράνιων σωμάτων και να μεταφέρει τη συνδυασμένη εμπειρία τους σε ένα σύγχρονο κοινωνικό πλαίσιο.

Σε τούτο το έργο του είχε την αμέριστη βοήθεια σύγχρονων σαμάνων και θεραπευτών από διάφορους πολιτισμούς, με κεντρικό σκοπό να προκύψει μια σύγχρονη μέθοδος πνευματικής ανάπτυξης, η οποία να ενθαρρύνει τη διαδικασία της απελευθέρωσης του εαυτού και να αναζωπυρώσει τις χαμένες μνήμες της ανθρωπότητας, μέσω μιας άμεσης σχέσης με τις πολυδιάστατες πραγματικότητες.

Όπως συμβαίνει με την πλειονότητα των σαμανικών παραδόσεων, θεμελιώδες γνώρισμα αυτού του συστήματος είναι ότι η διδασκαλία του δεν μεταβιβάζεται απλώς μέσω θεωρητικής διδαχής. Παρόλο που οι σαμάνοι παρέχουν την πολύτιμη έμπνευση και τα εργαλεία πρόσβασης στις βασικές πληροφορίες, τα πραγματικά μυστήρια αποκαλύπτονται σε αυτούς που διαβαίνουν το κατώφλι του μόνο από την άμεση εμπειρία και σύνδεση με τη σαμανική εκστατική πραγματικότητα.

Πέρα, όμως, από τη σαμανική εκστατική εμπειρία, σε αυτό το σύστημα προτείνονται διάφορα υποβοηθητικά εργαλεία, τα οποία θεωρούνται ότι διευκολύνουν την εξερεύνηση των άγνωστων έως τώρα διαστάσεων του κόσμου μας και βοηθούν στην οικοδόμηση μιας γέφυρας μεταξύ αυτών και της συμβατικής πραγματικότητας. Η συνδυασμένη χρήση των τεχνικών και των μεθόδων επιφέρει πραγματική θεραπεία, εσωτερική μετουσίωση, βαθύτερη συνειδητότητα και διανοητική διαύγεια.

Ο ίδιος ο Σαντόρο αναφέρει ότι «ο αστροσαμανισμός προσδιορίζει μια μορφή πνευματικής θεραπείας που βασίζεται στην ενσωμάτωση του σαμανισμού με την ιερή αστρολογία, τις αρχαίες μυστηριακές διδασκαλίες και τα παραδοσιακά θρησκευτικά μονοπάτια. Ο αστροσαμανισμός είναι απλώς ένας όρος που μου επιτρέπει να ταξινομήσω αυτό το έργο, αλλά αυτό που μετράει είναι το περιεχόμενό του … Πιστεύω ότι αυτό που αναζητούν σήμερα οι περισσότεροι άνθρωποι σε μια πνευματική αναζήτηση δεν είναι απλές τυπικότητες, δόγματα ή πίστεις, αλλά μονοπάτια άμεσης εμπειρίας. Αναζητούν μία γνώση από πρώτο χέρι του αληθινού εαυτού τους ή μία άμεση συνάντηση και κοινωνία με τον Θεό. Αυτό μπορεί να προσφέρει το σαμανικό έργο και είναι επίσης η αυθεντική ουσία αυτού που επιδιώκουν οι περισσότερες πνευματικές παραδόσεις».

Σε αυτήν την εσωτερική πορεία η τέχνη της αστρολογίας συνιστά κυρίαρχο εργαλείο. Ο Ζωδιακός Κύκλος χρησιμοποιείται ως Ιερός Κύκλος στη διάρκεια των εκστατικών περιπλανήσεων και καταστρώνεται ως ένας «γεωγραφικός χάρτης» των σαμανικών καταστάσεων συνείδησης, προκειμένου να εξασφαλιστεί η ασφαλής εξερεύνηση των άλλων διαστάσεων. Σε αυτήν την περίπτωση το ωροσκόπιο δεν ερμηνεύεται ή αναλύεται, αλλά αποκαλύπτεται μέσω των συγκινήσεων, των κινήσεων, των χορών, των ήχων, των τελετουργικών, των εικόνων και των καταστάσεων που στοχεύουν στην υποστήριξη ισχυρών μεταμορφωτικών διαδικασιών και στη συνειδησιακή επέκταση της πραγματικότητας.

Άλλωστε, οι μελετητές της αστρολογίας υποστηρίζουν ότι στις αρχαίες εποχές η κατάστρωση των ωροσκοπίων δεν αποσκοπούσε στο να εξετάζονται προσωπικότητες και να γίνονται προβλέψεις με την έννοια που ξέρουμε ότι λειτουργεί σήμερα. Λέγεται ότι οι αρχαίοι αστρολόγοι μελετούσαν τα ενεργειακά αρχέτυπα που αντιπροσώπευαν οι επιδράσεις των ουράνιων σωμάτων και διερευνούσαν μάλλον τις συλλογικές τάσεις παρά τις ατομικές. Έχει λεχθεί ότι σε εκείνους τους μυθικούς χρόνους τα αστέρια δεν κατείχαν απλώς μια θέση στον ουρανό. Οι αρχετυπικές ενέργειές τους ήταν προσιτές εδώ στη γη, και οι κάτοικοί της μπορούσαν ελεύθερα να τις αισθανθούν στον οργανισμό, στο νου και την καρδιά τους. Θεωρείται πως ήταν εγκαθιδρυμένη μια άμεση σχέση, απαλλαγμένη από οποιοδήποτε συμβολισμό ή αιτιολόγηση.

Ο αστροσαμανισμός, λοιπόν, διακηρύσσει πως αντιπροσωπεύει μια προσπάθεια να ανακτηθεί αυτή η άμεση γνώση στο σύγχρονο περιβάλλον μας. Και σε τούτη την προσπάθεια επιστρατεύουν αφενός την αστρολογία, ως την παλαιότερη μορφή συμβολικής ενεργειακής γλώσσας, και αφετέρου τον σαμανισμό, ως την αρχαιότερη και πλέον διαδεδομένη μέθοδο εκστατικής θεραπείας. Δηλαδή, μέσω του «γεωγραφικού χάρτη» της αστρολογίας οριοθετούνται τα ενεργειακά πλαίσια στα οποία επιλέγει να κινηθεί ο σαμάνος, ενώ μέσω της εκστατικής εμπειρίας εξοικειώνεται με τις διαφορετικές καταστάσεις συνείδησης και αποκτά τη δυνατότητα εξερεύνησης της πνευματικής διάστασης της πραγματικότητας. Και μάλιστα, σε αυτά τα ταξίδια πνευματικής περιπλάνησης και πραγμάτωσης η σαμανική παράδοση υποστηρίζει ότι οι σαμάνοι πάντοτε συνοδεύονται από αόρατους πνευματικούς οδηγούς, από αγγελικές οντότητες, από ζώα δύναμης και από όποιες άλλες παρουσίες μπορούν να τους οδηγήσουν με ασφάλεια στο ταξίδι τους.

 

Οι Σαμανικές Καταστάσεις Συνείδησης

Ένα από τα σημαντικότερα συμπεράσματα του σύγχρονου φιλοσοφικού και επιστημονικού στοχασμού είναι πως αυτό που αντιλαμβανόμαστε στην καθημερινή μας ζωή είναι απλά το αποτέλεσμα εκείνου που αποφασίσαμε να βλέπουμε και το οποίο ρυθμίζεται από το κοινωνικό μας περιβάλλον και τον καθορισμένο ρόλο μας μέσα στο κοινωνικό πλαίσιο που ζούμε. Στην ουσία, μέσα από την εκάστοτε εκπαίδευση που λαμβάνουμε, ρυθμιζόμαστε να βλέπουμε τον κόσμο με καθορισμένο τρόπο. Για παράδειγμα, ενώ κάποιοι επιστήμονες ένιωσαν το θανατερό άγγιγμα της μεσαιωνικής Ιερής Εξέτασης επειδή τόλμησαν να διατυπώσουν την άποψη ότι η Γη είναι σφαιρική και κινείται γύρω από τον Ήλιο, στις μέρες μας η ιδέα της επίπεδης Γης δεν υπάρχει ούτε στα παιδάκια του νηπιαγωγείου, καθώς φροντίζουμε από τα πρώτα τους βήματα να τους δείξουμε εικόνες της Γης μας, του Ήλιου και των άλλων ουράνιων σωμάτων. Πώς θα τολμούσε κάποιος σήμερα να διατυπώσει την άποψη ότι η Γη είναι επίπεδη; Θα τον καίγαμε στην πυρά, τούτη τη φορά στην πυρά της επιστημονικής ή δημοσιογραφικής Ιερής Εξέτασης!!!

Όταν, επομένως, ο σαμάνος αναφέρεται σε μια συγκεκριμένη κατάσταση συνείδησης, θα πρέπει να αντιληφθούμε -έστω κι αν δεν το έχουμε προσωπικά βιώσει- ότι αναφέρεται σε μια εκστατική συνειδητοποίηση και μια αντίληψη που εκτείνεται πέρα από τις φυσικές αισθήσεις και τη λειτουργία του συνηθισμένου νου. Και αυτό που επιτυγχάνει είναι να μετατοπίζει τη συνείδησή του πέρα από τον κοινό, καθιερωμένο τρόπο αντίληψης των πραγμάτων. Αντιλαμβάνεται τον κόσμο με ένα εντελώς διαφορετικό τρόπο.

Σύμφωνα με το Φράνκο Σαντόρο, ο άνθρωπος δεν είναι μόνο φυσική οντότητα, αλλά συνιστά ένα ενεργειακό πεδίο ή αποτελεί τμήμα ενός ευρύτερου ενεργειακού συνόλου -μια άποψη που μάλλον συναντά κανείς στην πλειονότητα των εσωτερικών φιλοσοφικών συστημάτων. Ο ίδιος υποστηρίζει ότι σε κάποια φάση του μακρινού παρελθόντος τα ανθρώπινα όντα έχασαν τη σύνδεση με αυτή τη συνειδητοποίηση και περιορίστηκαν σχεδόν αποκλειστικά στον αυτοπροσδιορισμό τους μέσω του φυσικού σώματος και στην ιδέα της ύπαρξης μιας τεμαχισμένης μονάδας (εγώ, προσωπικότητα, εαυτός ή ψυχή). Κι έτσι, ως ένα δρόμο, μέσω του οποίου είναι δυνατόν να επιτευχθεί μια συλλογική κατανόηση της ανθρωπότητας και ολόκληρου του κόσμου στην αρχική τους ενοποιημένη μορφή, προτείνει τη σαμανική εμπειρία.

Κατά τα λεγόμενά του, οι εκστατικές και σαμανικές καταστάσεις συνείδησης είναι κομμάτι της γενετικής δομής της ανθρωπότητας. Υποστηρίζει ότι καθένας μας έχει μια εσωτερική βιολογική ανάγκη για εκστατικές εμπειρίες. Επικαλείται δε και τις δηλώσεις της ανθρωπολόγου Φελίσιτας Γκούντμαν (F. Coodman), η οποία διαπιστώνει ότι μία μεγάλη μερίδα της ανθρωπότητας φαίνεται πως ζει σε μια κατάσταση στέρησης της έκστασης. Ίσως μια ελληνοποιημένη παραλλαγή αυτής της δήλωσης θα ήταν εάν αναφέραμε πως βαθμιαία εκλείπει το διονυσιακό στοιχείο από την ανθρώπινη ύπαρξη. Το στοιχείο εκείνο της θεϊκής έκστασης, της πνευματικής μέθης, που ωθεί το ανθρώπινο πνεύμα στην αέναη αναζήτηση και δημιουργικότητα.

Η περίοδος στην οποία εντοπίζει το πρόβλημα αυτό ο Φράνκο Σαντόριο ανάγεται σε πολύ μακρινές εποχές. Υποστηρίζει ότι η επαφή με την πηγή της εκστατικής εμπειρίας είναι σήμερα διαταραγμένη ή εμποδίζεται από κάτι που εμφανίστηκε στο μακρινό παρελθόν, αρκετά πριν από την επίσημη ιστορική τεκμηρίωση. Σύμφωνα με τον ίδιο αλλά και κατά διάφορες εσωτερικές παραδόσεις, η εκστατική εμπειρία αλλά και η ανθρώπινη σχέση με άλλες εξωφυσικές διαστάσεις ήταν καθημερινή ρουτίνα για τους ανθρώπους που κατοικούσαν κάποτε στον πλανήτη μας. Μπορεί βαθμιαία να συντελέστηκε η μετάβαση από τους νομάδες κυνηγούς-τροφοσυλλέκτες στους μόνιμα εγκατεστημένους που στράφηκαν στην καλλιέργεια της γης, αλλά αυτό δεν τους εμπόδισε μέσα από τις πνευματικές τους πρακτικές να διατηρούν τη σύνδεση με την εμπειρία των προηγούμενων πολιτισμών.

Το εκστατικό στοιχείο παρέμεινε ισχυρό μέσο μεταμόρφωσης και κατόρθωσαν να περάσουν σε διαφορετικές καταστάσεις συνείδησης ενεργοποιώντας για ακόμη μια φορά τη σχέση τους με άλλες σφαίρες ύπαρξης. Ο σαμανισμός αναπτύχθηκε ακριβώς ως προσπάθεια να διατηρηθεί η πρόσβαση στην αρχαία γνώση. Για αυτόν το λόγο μεταβιβάστηκαν και λειτούργησαν οι διάφορες μέθοδοι, έως ότου επικράτησαν διάφορα συστήματα που βασίζονταν στον τεμαχισμό των όψεων και όχι στην ενότητα, οπότε οι σαμανικές καταστάσεις συνείδησης απέβησαν ασυμβίβαστες προς τη συμβατική πραγματικότητα που επικράτησε στα περισσότερα σημεία του πλανήτη μας.

Όπως σημειώνει ο Φράνκο Σαντόρο: «Τέτοιου είδους εμπειρίες, όπως οι σαμανικές καταστάσεις συνείδησης, ορίζονται πλέον ως "εναλλακτικές" ή "εκστατικές" ή "ασυνήθιστες", ενώ θεωρούνται αφύσικες και επικίνδυνες. Συνεπώς, δεν υπάρχει χώρος για αυτές στην πλειονότητα των ρευμάτων του σύγχρονου πολιτισμού, ούτε καν αναφέρονται σε οποιοδήποτε εκπαιδευτικό ή επιστημονικό πλαίσιο και βεβαίως δεν είναι κοινωνικά αποδεκτές. Το αποτέλεσμα αυτού του αποκλεισμού είναι οι ανάγκες της ανθρωπότητας να βρίσκουν διέξοδο στον αλκοολισμό, στη χρήση ναρκωτικών ουσιών, στην αύξηση της εγκληματικότητας κ.λπ.».

Θεωρεί αναμφισβήτητο το γεγονός ότι στις σύγχρονες κοινωνίες η αντίληψη της πραγματικότητας πέρα από το φυσικό σώμα έχει αγνοηθεί γενικώς ή δεν έχει ληφθεί υπόψη. Οι μορφές που βλέπουμε με φυσικό τρόπο, με τα μάτια μας, προσδιορίζονται με ονόματα και έχουν αποκοπεί από την αρχική τους ενότητα. Είναι καθορισμένες μορφές και χωρίζονται η μια από την άλλη από περιοχές που αποκαλούνται ως τίποτα ή κενό. Η αναγνώριση αυτών των διακριτών μονάδων και της άρνησης των μορφών που υπάρχουν στα κενά διαστήματα αντιπροσωπεύει τη βασική υπόθεση στην οποία στηρίζεται η τρέχουσα αντίληψη για τα περισσότερα ανθρώπινα όντα. Βλέπουμε και προσδιορίζουμε την περιοχή στην οποία αποφασίσαμε να αποδώσουμε μια έννοια, αλλά δε βλέπουμε τίποτα στα μεσοδιαστήματα, επειδή αποφασίσαμε ότι δεν έχουν οποιαδήποτε έννοια. Το μεγαλύτερο τμήμα της ανθρωπότητας φαίνεται να ζει σε μια συμβολική πραγματικότητα, όπου μόνον ό,τι γίνεται αποδεκτό αναγνωρίζεται ως πραγματικό, ενώ όλα τα άλλα εξαφανίζονται από τη θέα και κατοικούν σε μια διάσταση που περιβάλλεται από το φόβο και το μυστήριο. Διαπιστώνει δε ότι μάλλον αποξενωθήκαμε από κάτι που κατείχαμε άλλοτε, καθιερώνοντας τη μυθολογία της απομόνωσης, στην οποία η ιδέα της ενότητας και της έκστασης είναι ταμπού.

 

Μπχι Τζινάχ: τα όντα του κενού

Η σχέση και σύνδεση με αόρατες οντότητες, και τις διαστάσεις στις οποίες ανήκουν, είναι κύριο χαρακτηριστικό των σαμανικών παραδόσεων και κατά συνέπεια συνιστά βασική πεποίθηση του Αστροσαμανισμού.

Κεντρική θέση στην πίστη περί οντοτήτων έχουν τα αποκαλούμενα από τον Φράνκο Σαντόρο, «Μπχι Τζινάχ», αόρατα όντα που κατοικούν στις περιοχές εκείνες που συνήθως ο άνθρωπος θεωρεί κενές. Ο χώρος που βρίσκεται μεταξύ των διαφόρων μορφών και που στο ανθρώπινο μάτι μοιάζει άδειος, κενός, είναι αυτός που κατοικείται από τα Μπχι Τζινάχ, σύμφωνα με την παράδοση του Ιερού Κώνου που ακολουθεί ο Αστροσαμανισμός. Και μάλιστα αυτά τα όντα επιτελούν ένα σημαντικό έργο. Εκεί που φαινομενικά βρίσκεται η ανυπαρξία, αυτά λειτουργούν ως πνευματικοί συνδετικοί κρίκοι και σκοπός τους είναι να καταστήσουν τους ανθρώπους ενήμερους για τη σύνδεση και την ενότητα που ουσιαστικά υφίσταται μεταξύ των πάντων. Κατά τον Φράνκο Σαντόρο, συνιστούν κατά κάποιο τρόπο έναν αρχέγονο ωκεανό που κρατά σε συνοχή τον ίδιο τον Ιστό της Ζωής!

Ο ιδρυτής του Αστροσαμανισμού κάνει λόγο για το πόσο επηρεάστηκε από τη συνειδητοποίηση της ύπαρξής τους και ουσιαστικά τα συνδέει με την εγκαθίδρυση του συστήματός του. Αφήνει να εννοηθεί ότι στην πραγματικότητα τον συνοδεύουν από τα πρώτα χρόνια της ζωής του και αναφέρει ότι στο σχολείο ένιωθε δυσαρεστημένος και απογοητευμένος επειδή κανείς δεν φρόντιζε να τα αναφέρει και να ασχοληθεί μαζί τους, οπότε οδηγήθηκε σε ένα είδος σύγχυσης και απομόνωσης. Πολύ αργότερα, και όταν πλέον στράφηκε στις εσωτερικές παραδόσεις, έκανε την εμφάνισή του αυτό που στον Σαμανισμό ονομάζεται Πνευματικός Οδηγός. Αυτός ήταν που τον βοήθησε να έρθει σε επαφή με τα Μπχι Τζινάχ και να πάρει απαντήσεις σε πολλά ερωτηματικά του. Η πρώτη ουσιαστική επαφή μαζί τους ήταν το 1976 και για αυτό θεωρεί ότι η εμπειρία που βίωσε τότε άλλαξε ριζικά τον πνευματικό του προσανατολισμό. Εμμέσως υποστηρίζει πως αυτά τα όντα έπαιξαν χαρακτηριστικό αν όχι κυρίαρχο ρόλο στη διαμόρφωση του συστήματος που σήμερα αποκαλείται Αστροσαμανισμός.

Όπως ο ίδιος λέει: «Ο ρόλος τους (των Μπχι Τζινάχ) είναι ουσιώδης σε κάθε είδος σχέσης. Εάν οι άνθρωποι έχουν επίγνωση της ύπαρξης αυτών των όντων και τα ενθαρρύνουν να συμμετέχουν σε οποιαδήποτε σχέση τους, τότε εκστατικές αλλαγές λαμβάνουν χώρα. Για να αντιληφθεί κανείς τα Μπχι Τζινάχ, ο μόνος τρόπος είναι να αποδεχθεί να τα βλέπει και να εγκαταλείψει κάθε παραίσθηση χωριστικότητας. Υπάρχουν και ορισμένες μέθοδοι και τεχνικές που μπορούν να βοηθήσουν αυτή τη διαδικασία. Συνήθως τα αντιλαμβάνομαι ως ζωντανές χαρούμενες μαριονέτες διαφορετικών μορφών και μεγεθών, τα περισσότερα από τα οποία φορούν ένα κωνικό καπέλο...». Μάλιστα, επισημαίνει ότι ανάλογα με τον τομέα στον οποίο ανήκουν και τις συνθήκες που επικρατούν μπορεί κάποια να είναι ιδιαίτερα θορυβώδη και ανήσυχα.

Ωστόσο, πέρα από την ιδιαίτερη σχέση που φαίνεται να έχει ο Φράνκο Σαντόρο με τα όντα που αποκαλεί Μπχι Τζινάχ, βεβαιώνει ότι υπάρχουν και άλλα αόρατα όντα, όπως είναι τα Γκράχα, τα Σαντόνα, τα Παχέκα κ.ά., μόνο που δεν κάνει κάποια λεπτομερή ανάλυση για τη φύση και τον τρόπο λειτουργίας τους, ούτε καν για το ποια επίπεδα των άλλων διαστάσεων καταλαμβάνουν. Ο ίδιος δηλώνει: «Ένα πράγμα να έχετε στο νου σας, πως ό,τι βλέπω είναι αποτέλεσμα του τι έχω επιλέξει να βλέπω. Τα Μπχι Τζινάχ μού το έμαθαν αυτό».

 

Ο Ιερός Κύκλος

Στον Αστροσαμανισμό ο αστρολογικός τροχός χρησιμοποιείται σύμφωνα με την αρχική φύση του Ιερού Κύκλου. Το κύριο γνώρισμα του Ιερού Κύκλου είναι ότι μέσω της χρήσης του είναι δυνατό να εγκαθιδρυθεί μια άμεση σύνδεση με το Πνεύμα, το θείο, τον Θεό. Μέσω της σαμανικής πρακτικής κάθε άνθρωπος μπορεί να αποκτήσει τα οράματα και τις πνευματικές εμπειρίες χωρίς οποιαδήποτε μεσολάβηση, δίχως να παρεμβάλλονται κοινωνικά και θρησκευτικά δόγματα. Για να επιτύχει, όμως, την εκστατική εμπειρία μέσω του κυκλικού αρχέτυπου χρειάζεται να αναθεωρήσει την άποψή του για τον εαυτό του. Με άλλα λόγια οφείλει να πάψει να αισθάνεται και να βιώνει τον εαυτό του ως θύμα εξωγενών παραγόντων και να αναλάβει την πλήρη ευθύνη του. Έτσι, καθίσταται ενεργητικά συμμέτοχος του Ιερού Κύκλου και όχι τελικός ή παθητικός αποδέκτης των ενεργειών του. Κι εδώ θα πρέπει να υπενθυμίσουμε και την εσωτερική πεποίθηση που υπάρχει για την Αστρολογία, όπου κάθε άνθρωπος οφείλει να μην είναι παθητικό υποκείμενο των ουράνιων επιδράσεων αλλά ο ίδιος να έχει ενεργητική παρέμβαση στη ζωή του θεωρώντας ότι οι αστρολογικές ενδείξεις υποδηλώνουν τάσεις και ποτέ προκαθορισμένα γεγονότα. Για τον Αστροσαμανισμό -αλλά και τις περισσότερες εσωτερικές παραδόσεις- η αληθινή επανάσταση είναι το θάρρος για να αντιμετωπίσουμε τους εσωτερικούς κόσμους, την αληθινή πηγή των φυσικών μετασχηματισμών.

Υπάρχουν πολλοί τρόποι για να εργαστεί κανείς με τον Ιερό Κύκλο. Η πολυμορφία του έργου είναι το αποτέλεσμα της εργασίας και του πειραματισμού των σοφών ανδρών και γυναικών που συνέβαλαν αποφασιστικά κατά το διάβα των εποχών για την καθιέρωση της πνευματικής συνειδητοποίησης και της θεραπείας σε αυτόν τον πλανήτη. Κάθε μέθοδος έχει τα εργαλεία της και συνδέεται με κάποιο συγκεκριμένο πολιτισμό. Ο Αστροσαμανισμός είναι βασισμένος στο σύστημα των 12 Τομέων. Το πλεονέκτημα αυτού του προτύπου είναι ότι, εκτός από την παλαιότητα και την ευρύτατη διάδοσή του, αντιπροσωπεύει την ευκολότερη συμβολική δομή για την πλειοψηφία των ανθρώπων. Όλοι σχεδόν γνωρίζουν τα 12 ζωδιακά σημεία, τους 12 μήνες του χρόνου ή τον κύκλο των δώδεκα ωρών. Στον Αστροσαμανισμό οι 12 Τομείς αντιπροσωπεύουν τους διάφορους δρόμους και τις ενέργειες που οδηγούν στο κέντρο. Σε ένα τέτοιο κέντρο η συνειδητοποίηση είναι απόλυτη. Δεν υπάρχει κανένας διαχωρισμός, παρά μόνον η εμπειρία της ενότητας. Οι 12 Τομείς είναι εκπορεύσεις του κέντρου. Ο στόχος τους είναι να καταστήσουν το κέντρο κατανοητό σε όλες εκείνες τις διάνοιες που ρυθμίζονται από την παραίσθηση του χωρισμού και της απομόνωσης. Εδώ ο Ιερός Κύκλος είναι η κοινή δεξαμενή όλων των πιθανών καταστάσεων και της εμπειρίας. Αυτό σημαίνει ότι, οπουδήποτε και να βρίσκεται κανείς, η ακριβής θέση του μπορεί να επισημανθεί στον Ιερό Κύκλο και από εκεί μπορεί να βρει το δρόμο του προς το κέντρο.

 

Οι Τεχνικές της Έκστασης και η Σύγχρονη Κοινωνία

Οι εμπνευστές του Αστροσαμανισμού φρόντισαν ώστε οι μέθοδοί τους να μπορούν να ενσωματωθούν στη σύγχρονη πραγματικότητα. Η αποδοχή των παραδόσεων άλλων εποχών και πολιτισμών δε σημαίνει και απόδραση από τις ευθύνες μας για το φυσικό κόσμο και τις συνθήκες που έχουμε δημιουργήσει σήμερα σε αυτόν. Αυτό που ισχυρίζονται είναι ότι μερικές φορές μπορεί να είναι χρήσιμο να αναζητηθεί η έμπνευση αλλού και να παραμεριστεί πρόσκαιρα το σύνηθες περιβάλλον, προκειμένου να ανακαλύψει κανείς την πραγματική του θέληση. Αλλά μόλις ανακτηθεί αυτή η θέληση και ενισχυθεί, κατόπιν μπορεί να χρησιμοποιηθεί για τη θεραπεία και το μετασχηματισμό του φυσικού μας περιβάλλοντος. Κατά κάποιο τρόπο -και αυτό είναι απόλυτα φυσιολογικό- το έργο του σαμάνου είναι ευκολότερο στη φύση, όπου μπορεί κανείς να νιώσει τον παλμό και την ισχύ των ζωτικών λειτουργιών του πλανήτη. Πολύ πιο δύσκολο είναι να συντηρηθεί το σαμανικό έργο στη συνηθισμένη κοινωνική ζωή και στα αστικά περιβάλλοντα, αν και εκεί ίσως το χρειαζόμαστε περισσότερο. Ιστορικά, οι σαμάνοι ήταν πάντα τμήμα της κοινωνίας στην οποία έζησαν, φροντίζοντας τα προβλήματά της, όποτε τούτο ήταν δυνατόν. Επί αιώνες οι σαμανικοί πολιτισμοί διώχθηκαν συστηματικά από το δυτικό κόσμο, έως ότου εξολοθρεύθηκαν σχεδόν ολοκληρωτικά. Κατόρθωσαν να επιζήσουν στη μυστικότητα ή μέσω της σύνθετης εσωτερικής κάλυψης. Σήμερα φαίνεται πως οι συνθήκες είναι πολύ πιο ώριμες και αυτή η αρχαία γνώση μπορεί να επανεμφανιστεί και να χρησιμοποιηθεί στο σύγχρονο πολιτισμικό πλαίσιο αναφοράς μας. Ίσως, για τα σημερινά δεδομένα, ένας αντισταθμιστικός παράγοντας στην καθεστηκυία υλιστικότητα της κοινωνίας μας θα ήταν η παρουσία ενός σαμάνου ικανού να λειτουργεί στους δρόμους, ανάμεσα σε ηλεκτρονικούς εξοπλισμούς και μηχανές, στα πεζοδρόμια και τις αγορές της σύγχρονης μεγαλούπολης!!!

Σύμφωνα με το σύστημα του Αστροσαμανισμού, το άνοιγμα στις σαμανικές καταστάσεις συνείδησης είναι μια επίπονη διαδικασία, γιατί προϋποθέτει ολοκληρωτικό άνοιγμα προς τη ζωή. Η συνήθης πρακτική του εγώ είναι να προσδιορίζει την ενοχή στους άλλους και να αναζητά διαφυγή στις δικές του παραισθήσεις. Η αντίληψη μιας πραγματικότητας πέρα από το εγώ θεωρείται πράξη αγάπης, που στοχεύει στον καθορισμό της πρόσβασης στις ανεξάντλητες πηγές της δύναμης, εκείνες που εκπορεύονται από το θεμελιώδη νόμο της Ενότητας. Τούτη η αντίληψη, υποστηρίζουν οι εμπνευστές του συστήματος, είναι κυριολεκτικά ένα εργαλείο από τα πολλά που έχουν κρατηθεί κρυμμένα στα ανεξερεύνητα εδάφη του κόσμου του σαμανισμού καιτης ευρύτερης εσωτερικής παράδοσης. Ο μόνος τρόπος να προσεγγιστούν είναι η κίνηση πέρα από τα πλαίσια της συνηθισμένης πραγματικότητας, σε κόσμους που πολύ λίγη σημασία τους δίνουμε σήμερα, όπως τα όνειρα, τα οράματα, οι φαντασίες, οι διαισθήσεις, οι σκιές και τόσα άλλα.

Για το λόγο αυτό προτείνουν την υιοθέτηση των τεχνικών του σαμανισμού και την εφαρμογή τους σύμφωνα με τις παραδόσεις. Υπάρχουν τεχνικές επίπονες, σύνθετες και δύσκολες για τον σύγχρονο άνθρωπο, όπου ανάμεσά τους περιλαμβάνονται αυστηρή νηστεία, έκθεση σε υψηλές θερμοκρασίες, τεχνητή στέρηση των αισθήσεων, αλλόκοτες μυητικές πρακτικές, κ.λπ., όπου το άτομο εκτίθεται σε κινδύνους της σωματικής ή της διανοητικής του ακεραιότητας και βεβαίως αναλαμβάνοντας ένα τέτοιο εγχείρημα θα πρέπει να είναι απόλυτα πεπεισμένο και προετοιμασμένο. Ωστόσο, υπάρχουν και άλλες σαμανικές τεχνικές όπως το τραγούδι, ο χορός, η τυμπανοκρουσία, το μασάζ, οι στάσεις του σώματος, και άλλες απλές μέθοδοι, όπου θεωρούνται πολύ πιο προσιτές για τους σημερινούς ανθρώπους που επιθυμούν να προσεγγίσουν τη σαμανική εμπειρία. Έχει σημασία να τονιστεί ότι στο συγκεκριμένο σύστημα δεν επιτρέπεται οποιαδήποτε χρήση ψυχοτρόπων ουσιών.

 

Η τελετή του Ιερού Κώνου

Μία από τις πιο διαδεδομένες αστροσαμανικές τεχνικές είναι το Βασικό Τελετουργικό του Ιερού Κώνου (Pahai Eneghe Urit), σχεδιασμένο από τον Φράνκο Σαντόρο, το οποίο εφαρμόζεται τόσο σε ατομικό όσο και σε ομαδικό επίπεδο. Περιλαμβάνει τρία κύρια στάδια που αντιστοιχούν σε τρεις συγκεκριμένους Τομείς του Ιερού Κύκλου.

Συγκεκριμένες μορφές μουσικής, χορού και τύμπανα μπορούν να συνοδεύσουν αυτό το τελετουργικό, αλλά μπορεί επίσης να εκτελεστεί σε απόλυτη σιωπή ή σε καθιστή ή ξαπλωμένη θέση, χωρίς καμία σωματική κίνηση.

Αφού υπάρξει ένα μικρό διάστημα προετοιμασίας, το πρώτο στάδιο περιλαμβάνει δεξιόστροφη κίνηση γύρω από τον Ιερό Κύκλο, είτε σωματικά είτε με τη φαντασία, επιτελώντας τουλάχιστον τρεις περιφορές και στη συνέχεια γίνεται μία στάση στο σημείο εκείνο που είναι εσωτερικά πιο ελκτικό, πιο ενεργειακό και συνδέεται με την πρόθεση αυτού που εφαρμόζει την τελετή. Η πρόθεση, όταν είναι ξεκάθαρη, εκφράζεται με χειρονομίες, χορό, λεκτικές εκφράσεις, ψαλμωδίες, ήχους, στάση του σώματος ή απλώς με την παραμονή στη σιωπή.

Ακολουθεί το δεύτερο στάδιο, κατά το οποίο η κίνηση είναι αριστερόστροφη και προϋποθέτει επίσης τουλάχιστον τρεις περιφορές. Πρόκειται για το στάδιο της συνάρτησης, κατά το οποίο συνειδητοποιούνται τα αντιτιθέμενα στοιχεία ενώ και πάλι γίνεται στάση σε ένα σημείο έλξης. Εδώ είναι που το έργο προϋποθέτει την απελευθέρωση της δεσμευμένης ενέργειας και συχνά αυτό αντιστοιχεί σε υπέρβαση ορίων, αντίληψη εμποδίων, ανισορροπίες ή μεγάλες ανέκφραστες δυνατότητες. Εδώ μπορεί να εκδηλωθούν αντίστοιχα συναισθήματα, σκέψεις, αναμνήσεις, εικόνες ανθρώπων ή οτιδήποτε άλλο.

Σε αυτό το δεύτερο στάδιο επιτελείται ένα είδος ιερής προσφοράς προς τους πνευματικούς οδηγούς, η οποία θα μπορούσε να σχετίζεται με οτιδήποτε σχετίζεται με την ανισορροπία και τις διαταραχές του εγώ και την πλάνη της χωριστικότητας. Θεωρείται πως εάν πετύχει το εγχείρημα της προσφοράς, η ευγνωμοσύνη των πνευματικών οδηγών θα ρεύσει άφθονη.

Η τελετή ολοκληρώνεται με το τρίτο στάδιο, όπου και πάλι γίνονται τουλάχιστον τρεις δεξιόστροφες περιφορές, για να γίνει στάση στο πιο ελκτικό σημείο του Ιερού Κύκλου. Πρόκειται για ένα στάδιο δεκτικότητας και παθητικής στάσης, έτσι ώστε ο τελετουργός να δεχθεί όλα όσα του προσφέρονται από τα πνευματικά επίπεδα. Συχνά η ένταση της ενέργειας εξαρτάται και από το σημείο έλξης του κύκλου.

Αυτή είναι εν συντομία η περιγραφή της τελετής του Ιερού Κώνου, η οποία είναι ακόμη πιο περίπλοκη και απαιτεί ειδική εκπαίδευση προκειμένου να εφαρμοστεί ομαδικά.

Το μεγαλύτερο μέρος του εσωτερικού έργου με τον Αστροσαμανισμό έχει να κάνει με την ανατροπή της παραίσθησης του κατατεμαχισμού της πραγματικότητας και τη διαδικασία της ενοποίησης. Σε αυτό το πλαίσιο χρησιμοποιείται συχνά η εικόνα ενός κώνου. Ο κώνος περιγράφει μια σπειροειδή κυκλική κίνηση από την περιφέρεια προς το κέντρο που γίνεται τρισδιάστατη, εκτείνεται στο χώρο. Συμβολικά αντιπροσωπεύει την προοδευτική διαδικασία μετακίνησης προς την πραγματικότητα του πνεύματος, την εγκατάλειψη του διαχωρισμού που δημιουργείται από το εγώ και το ταξίδι πίσω στην ενότητα. Είναι ένα ταξίδι προς τα μέσα και προς τα πάνω. Προς τα μέσα θα αντιμετωπίσει κανείς τον κόσμο της σκιάς, της ατομικής σκιάς ενώ ταυτόχρονα η κίνηση είναι ανοδική, εξυψωτική, προς τον κόσμο του πνεύματος.

Ανεξάρτητα από την ποικιλία συμβολισμού και τις διαφορετικές πρακτικές και ορολογίες, αυτό δεν διδάσκουν όλες οι εσωτερικές παραδόσεις; Ε, αυτό διδάσκει και ο Αστροσαμανισμός. Μια διαδικασία που δεν αποσκοπεί στην εγκατάλειψη, στη διαφυγή ή στην απόδραση από τη φυσική διάσταση, αλλά στην εφαρμογή της πνευματικής αλήθειας μέσα στον κόσμο της ύλης και του διαχωρισμού.

Έχει ειπωθεί ότι αφενός τα προβλήματα, οι δυσκολίες, τα εμπόδια, το άγχος που έχει προκαλέσει στη ζωή μας η επιστημονικοτεχνολογική υπερανάπτυξη και αφετέρου η πλήρης κατάπτωση των ιδεολογιών, των αρχών και των ιδανικών της σημερινής κοινωνίας, είναι οι αιτίες που ωθούν πολλούς ανθρώπους να στρέψουν τα μάτια τους σε αναζήτηση εναλλακτικών διεξόδων. Υποστηρίζεται μάλιστα ότι αυτός είναι ο λόγος της ενίσχυσης τόσο της θρησκευτικής μισαλλοδοξίας όσο και της διόγκωσης των φιλοσοφικών ρευμάτων που αποσκοπούν στην ατομική πνευματική αναζήτηση και πραγμάτωση.

Πιθανώς αυτές ή και κάποιες άλλες να είναι οι αιτίες που οδηγούν τους ανθρώπους στην αναζήτηση των εσωτερικών τους περιεχομένων και σε μια επανεξέταση της θέσης τους ως προς το ατομικό και κοινωνικό τους περιβάλλον. Εκείνο που έχει ιδιαίτερη σημασία, ωστόσο, είναι ότι οποιαδήποτε ατομική προσπάθεια βελτίωσης του πνευματικού μας επιπέδου υποδηλώνει ότι όλο και περισσότεροι άνθρωποι παύουν να παραμένουν παθητικοί παρατηρητές των παγκόσμιων τεκταινόμενων, όλο και περισσότεροι άνθρωποι επιχειρούν να συμμετάσχουν στη διαμόρφωση του παγκόσμιου γίγνεσθαι. Δεν έχει σημασία ποιο μονοπάτι επιλέγουν να βαδίσουν, ούτε μπορεί κανείς να πάρει θέση υπέρτατου κριτή των διαφόρων συστημάτων πνευματικής ανάπτυξης. Η εμπειρία του δρόμου είναι ατομική και οι καρποί που καθένας αποκομίζει, είναι τα εφόδιά του για κάθε επόμενο βήμα.

 

Ενδεικτικές πηγές

• Franco Santoro, Astroshamanism: a Journey into the Inner Universe, Findhorn Press, 2003
  Franco Santoro, Astroshamanism, Book Two: The Voyage through the Zodiac, Findhorn Press, 2003
• MaryCatherine Burgess, A New Paradigm of Spirituality and Religion: Contemporary Shamanic Practice in Scotland, Continuum International Publishing Group Ltd., 2008
• Paola Pierpaoli, Voices of the Spirits of Nature, ed. 2015
• https://astroshamanism.org/articles/

 

Κ.Π.