Η γεωμαντεία είναι μια μέθοδος αρχαίας μαντικής τέχνης, η οποία ερμηνεύει το μέλλον, μέσω του Στοιχείου της Γης. Αποτέλεσε τον πυρήνα ενός ολοκληρωμένου συστήματος που σχετιζόταν με την πρόβλεψη και την προστασία από τα μελλούμενα, ενώ λειτούργησε και ως μαγικό σύστημα με πολλές πρακτικές και πνευματικές εφαρμογές.

Η πιο διαδεδομένη μορφή της θεϊκής γεωμαντείας -όπως αποκαλείται- περιλαμβάνει την ερμηνεία μιας σειράς από 16 σχήματα που δημιουργούνται από μια τυχαία διαδικασία είτε στο έδαφος ή σε ένα χαρτί.

Ο μύθος αναφέρει ότι η σοφία της παράδοσης περιέχεται σε 42 βιβλία, που αφορούν στην εσωτερική διδασκαλία του Ερμή, θεού της σοφίας και τα οποία αποδίδονται στον Ερμή τον Τρισμέγιστο, μια μυθική σύνθεση του Αιγύπτιου θεού Θοθ και του Έλληνα θεού Ερμή.

Ανάμεσα στα διάφορα συστήματα μαντείας ξεχωρίζει ένα που έχει ευρωπαϊκές ρίζες και βασίζεται στο ρουνικό αλφάβητο, το αρχαίο γερμανικό αλφάβητο  που χρησιμοποιήθηκε από τους Αγγλοσάξονες και τους Σκανδιναβούς.

Ο εσωτεριστής, όταν προσπαθεί να διατυπώσει τη φιλοσοφία του για να επικοινωνήσει με τους άλλους, έρχεται αντιμέτωπος με το γεγονός ότι η γνώση του για τις ανώτερες μορφές ύπαρξης αποκτάται με μια διαδικασία που δεν σχετίζεται με τη σκέψη. Πρόκειται ουσιαστικά με μια διαδικασία κατανόησης που ξεκινά μόνο όταν αφήνει κανείς πίσω του τη σκέψη.

Μάγοι και ιεροφάντες, αλλά και θεραπευτές υψηλού βαθμού, οι «σοφοί των δέντρων» Δρυίδες κατείχαν το μεγαλύτερο μέρος της υπερβατικής γνώσης σε σχέση με τους ιερείς των αρχέγονων φυλών. Αποτέλεσαν τον συνδετικό κρίκο μεταξύ του πρωτόγονου σαμάνου και του μάγου των μεσαιωνικών χρόνων.

Το τελευταίο μέρος της μελέτης των Ατραπών του Δένδρου της Ζωής. Παρουσιάζονται και αναλύονται, με τη βοήθεια του συμβολισμού, εκείνες οι Ατραποί που σχετίζονται με τις πλέον πνευματικές και εξυψωμένες όψεις του Κόσμου και του ανθρώπου.

Κατά ένα μυστηριώδη και παράξενο τρόπο, η μουσική και ο χορός συνοδεύουν την εξελικτική πορεία της ανθρωπότη- τας από τα πρώτα της βήματα. Ο χορός, αυτή η υπέροχη κίνηση του σώματος που ενεργοποιεί αισθήσεις, που διεγείρει σκέψεις και συναισθήματα, και προσδίδει στο ανθρώπινο ον μια διαφορετική διάσταση, αποτελεί ένα από τα πιο αρχαία γνωρίσματα των λαών. 

Συνεχίζοντας τη μελέτη των Ατραπών του Δένδρου της Ζωής, περνάμε σε εκείνες που σχετίζονται με την Ατομικότητα ή Ανώτερο Εαυτό. Με οδηγό το συμβολισμό που τους αποδίδεται θα ιχνηλατήσουμε την ουσιαστική τους φύση και το πώς αυτή λειτουργεί μέσα στον άνθρωπο.

Το Μαλκούτ είναι η τελευταία σεφίρα του Δένδρου της Ζωής, με την οποία ολοκληρώνεται η μελέτη των τριγώνων αυτού του πανάρχαιου ιερόγλυφου.

Έχοντας γνωρίσει τη σημασία που έχουν οι Ατραποί στην Εσωτερική Παράδοση, σε αυτό το άρθρο περνάμε σε μια λεπτομερή μελέτη των Ατραπών του Δένδρου της Ζωής, ξεκινώντας με εκείνες που συνδέονται με την Προσωπικότητα του ανθρώπου.